Sociaal verantwoord ondernemen: kan het nog wel als ook Friesland Bank onderuit gaat?

Afgelopen week werd bekend dat de Rabobank per direct de Friesland Bank heeft overgenomen. “De Friese bank zou het alleen niet redden”, aldus de Rabobank.

Het is jammer dat sociaal verantwoord ondernemen alleen niet voldoende is om uit zwaar weer te blijven. Dat we voor elkaar moeten zorgen is duidelijk. Zakelijk, maar wel sociaal. Positief dat de Rabobank haar nieuwe medewerkers steunt.

Sociaal is volgens velen een relatief begrip. De Dikke van Dale vertelt ons het volgende: so·ci·aal – ‘betrekking hebbend op de maatschappij, op het welzijn daarvan’.

Je kunt als individu sociaal zijn voor je buren, vrienden of de mensen in je omgeving die het iets minder goed hebben of zelfs voor mensen die je nooit zult zien. Een bedrijf kan ook sociaal zijn. Op lokaal, regionaal, nationaal en zelfs internationaal niveau. De een doet dat iets meer dan de ander. Banken als de Rabobank en de Friesland Bank zijn over het algemeen sociaal voor mensen in hun regio. Zo zijn er ook banken die wereldwijd klaarstaan voor een ander, zoals bijvoorbeeld de Triodos Bank. Niet door iets weg te geven, maar door zelfredzaamheid te makkelijker te maken. En aangezien iedereen in Nederland veel meer welvaart kent dan in mensen in ontwikkelingslanden, staat Triodos Bank bij mij hoog genoteerd als sociaal verantwoord.

Toch is het zo dat het gemiddelde bedrijf als eerste aan zijn aandeelhouders denkt. Tuurlijk, geld moet renderen zodat het bedrijf ook op de lange termijn kan blijven bestaan. Maar wat dacht je bijvoorbeeld van het bericht 2 jaar geleden: ‘ABN zette leveranciers klem’. Deze bank vroeg een terugbetaling tot 10% van de in 2007 overgemaakte gelden in ruil voor contractbehoud. Een aantal van deze leveranciers noemden het kortweg chantage. Een legale, zakelijke actie van de ABN Amro. Ik noem het asociaal en prijs me gelukkig dat dat ABN geen relatie van Invantive is. Als ABN het blijkbaar moeilijk had, dan vraag je om hulp van je leveranciers en ga je geen geld terugeisen. Waar is de menselijke kant? Achter bedrijven zitten mensen. Moeten deze mensen dan ook hun salaris terugstorten? Is sociaal verantwoord ondernemen nog wel mogelijk? En is het überhaupt nog wenselijk? ABN vormt voor mij het andere uiterste van sociaal verantwoord ondernemen.

Ik vraag me wel eens af of Invantive als bedrijf wel goed bezig is met sociaal verantwoord ondernemen. We hanteren redelijke salarissen, maar zeker geen hogere salarissen dan de markt. Wat overblijft leg ik apart. Is dat wel sociaal voor de medewerkers als ze elders een hoger salaris kunnen verwerven? Ik ben van mening dat dat integendeel zelfs juist wel sociaal is. Wat je niet uitgeeft, helpt je door eventuele magere jaren heen. Dat vind ik belangrijk voor onze relaties, maar ook voor onze werknemers.

Ook voor leveranciers overweeg ik regelmatig het beleid. Ik heb principieel grote problemen om leveranciers te steunen als ze hun werk niet goed doen en eisen stellen. Maar als ze hun werk wel goed doen, mag je als bedrijf dan vooral de kleinere leveranciers uitknijpen door betalingstermijnen op te rekken en zo gebruik te maken van je machtspositie? Ik vind van niet; juist kleine leveranciers werken hard en zorgen voor innovatie. Die moet je steunen zodat ze kunnen groeien. Daarom betaalt Invantive kleinere leveranciers zoveel mogelijk meteen na goedkeuring.

Voor elkaar zorgen, dat is iets wat nog wel eens wordt vergeten. Door individuen, in relaties en binnen maatschappelijk verantwoorde bedrijven en multinationals. Begrijp me niet verkeerd. Sociaal kan ook iets kleins zijn, een gebaar of actie. Maar laten wij als bedrijven het goede voorbeeld geven en daadwerkelijk sociaal verantwoord ondernemen.

Ik ben benieuwd wat je vindt van de huidige stand van zaken rondom sociaal verantwoord ondernemen. En of Invantive zich volgens jouw normen wel voldoende verantwoord opstelt.